دهر برجاست، تو ناگاه شوی زان کم
چرخ بر پاست، تو یکروز شوی وارون
رفت می باید و زین آمدن و رفتن
نشد آگه نه ارسطو و نه افلاطون
توشه ای گیر که بس دور بود منزل
شمعی افروز که بس تیره بود هامون
1754
اشتراک در
وارد شدن
0 نظرات