نظری فکن بحالم که زدست رفت کارم
بکسم مکن حواله که بجز تو کس ندارم
تو صاحب عطایی طلب منست از تو
چو تو غالبی بهر کس بتو خویش می سپارم
1861
اشتراک در
وارد شدن
0 نظرات