روزی پیامبر خدا (ص) از ابلیس پرسید: دوستان تو از امت من چقدرند؟ گفت ده گروه
زمام دار ستمگر، ثروتمند متکبر، حرامخواری که باک ندارد از کجا به چنگ آورد و کجا خرج کند، عالمی که با ظلم زمامدار موافقت کند، بازرگان خائن، محتکر، زناکار، ربا خوار،بخیل و کسی که مال را از هر کجا که باشد جمع کند.
سپس پرسید: دشمنان تو از امت من چقدرند. گفت پانزده کس؟
اول خودت دوم عالم با عمل سوم قاریان قرآن چهارم دوستدار مستمندان و یتیمان پنجم انسان دوست ششم متواضع در برابر حق هفتم جوانی که بهار عمر را در طاعت خدا می گذراند، شبانگاه که همه چشم ها خفته او به نماز مشغول است
هشتم کسی که از حرام بپرهیزد نهم آن که در راه خدا خیر خواهی کند و در حدیث دیگر ضمیمه شده: برای برادرن دعا کند و در دل کینه ای نداشته باشد دهم دائم الوضو یازدهم خوش خوی دوازدهم سخاوتمند سیزدهم آن که وعده های خدا را تصدیق کند چهار دهم زنان پاکدامن و پوشیده پانزدهم کسی که برای مرگ آماده است.