سخن کاندر او سود نه، جز زیان
نباید که رانده شود، بر زبان
شنیدم که باشد زبان سخن
چو الماس برّان و تیغ کهن
سخن زهر و پادزهر و گرم است و سرد
سخن تلخ و شیرین و درمان و درد
سخن کز دهان نا همایون جهد
چو ماری است، کز خانه بیرون جهد
نگه دار از او خویشتن، چون سزد
که نزدیکتر را سبکتر گزد
ابو شکور بلخی