روزی حضرت موسی (ع) در کوه طور هنگام مناجات عرض کرد:
ای پروردگار جهانیان! جواب آمد لبیک
عرض کرد: ای پروردگار اطاعت کننده گان! جواب آمد لبیک
سپس عرض کرد: ای پروردگار گناه کاران! موسی (ع) شنید لبیک لبیک لبیک
حضرت موسی (ع) عرض کرد: خدایا: حکمتش چیست که تو را به بهترین اسامی صدا زدم، یک بار جواب دادی، اما تا گفتم: ای خدای گنهکارانِ، سه مرتبه جواب دادی؟
خداوند فرمود: ای موسی! عارفان به معرفت خود و نیکوکاران به کردار نیک خود و مطیعان به اطاعت خود اعتماد دارند،؛ اما گنهکاران جز فضل من پناهی ندارند، اگر من هم آنها را از درگاه خود نا امید کنم، به درگاه چه کسی پناهنده شوند.
قصص التوابین ص 998