بعضی از آدمها، انگار چوب اند…
تاعصبانی میشوند، آتش میگیرند، همه جا را تیره و تار میکنند
اشک آدم را جاری می کنند…
ولی بعضی ها این طور نیستند
مثل عودند…
وقتی یک حرف میزنی که ناراحت می شوند، آتش میگیرند
ولی بوی جوانمردی و انصاف می دهند، و هرگز نامردی نمیکنند…
این است که می گویند:
هر کس رامیخواهی بشناسی، دروقت عصبانیت،در وقت خشم بشناس…