و آنحضرت فرمود: شرفی برتر از اسلام، عزّتی عزیزتر از تقوا،پناهگاهی نگاه دارنده تر از اجتناب از حرام، شفیعی رهاننده تر از توبه، و گنجی بی نیاز کننده تر از قناعت، و ثروتی برای از بین بردن تهیدستی بهتر از رضا به دادۀ حق نیست، آن که به مقدار کفافش اکتفا کند به آسودگی پیوسته، و در خوشی جای گرفته، رغبت به دنیا کلید رنج و مرکب ناراحتی است، حرص و کبر و حسد موجبات در افتادن در گناه اند، و بدی جمع کنندۀ تمام عیوب است.
نهج البلاغه 378