به خدا ! من دست خود در دهان اژدها فرو می برم ولی به جانب تازه به دوران رسیده دراز نمی کنم، چه کریم آنچه به چنگ آرد حقیر شمارد (ولی دریغ عطا کند) بسان خورشید که هر چند پشت ابر باشد نفع خویش مضایقه نکند، و لئیم مانند حنظل (هندوانه ابوجهل) است، هر چه بزرگ تر شود تلختر گردد.
امام علی (ع)