ببخش آن هایی را که به تو صدمه زده اند، حتی اگر گمان می کنی آنچه آن ها با تو کرده اند غیر قابل بخشش است. تو آن ها را می بخشی، زیرا دوست نداری با یاد آوری آزار و اذیت آن ها خود را رنجیده خاطر کنی. وقتی زخمی را لمس می کنی و احساس درد نمی کنی، بدان که به معنای حقیقی کلمه بخشیده ای.
دیگران را ببخش، آنگاه شاهد معجزه هایی بزرگ در زندگی خود خواهی شد، خود را نیز ببخش، همه ی خطا های خود را ببخش، اگر خود را ببخشی، آنگاه می توانی خود را بپذیری و خود را دوست بداری. بخشش خود، آغاز رویش عشق در دل است، بخشش خود، بزرگ ترین بخشش زندگی ست، بخشش خود موهبتی ست آسمانی که همچون بارانی شفا بخش می بارد و آلودگی ها را میشوید و زخمهای عاطفی تو را شفا می دهد. بخشش خود، تو را به هواهای پاک می کشاند.