هنگامی که جالینوس مُرد در جیبش کاغذی یافتند که در آن نوشته بود:
آنچه به اقتصاد بخوری عاید تن شود، آنچه صدقه دهی عاید روح شود، آنچه بگذاری به دست دیگران رسد، نکو کار زنده است گر چه از خانه ای به خانۀ دیگر منتقل شود، بد رفتار مرده است گر چه در دنیا باشد، قناعت سد راه فقر است، تدبیر، اندک را بسیار کند، آدمیزاد چیزی سودمند تر از توکل بر خدا ندارد.