گلچینی از بهترین پند و اندرزهای حکیمانه
گلچینی از بهترین پند و اندرزهای حکیمانه
ببخش آن هایی را که به تو صدمه زده اند، حتی اگر گمان می کنی آنچه آن ها با تو کرده اند غیر قابل بخشش است. تو آن ها را می بخشی، زیرا دوست نداری با یاد آوری آزار و اذیت آن ها خود را رنجیده خاطر کنی. وقتی زخمی را لمس می کنی و احساس درد نمی کنی، بدان که به معنای حقیقی کلمه بخشیده ای.
دیگران را ببخش، آنگاه شاهد معجزه هایی بزرگ در زندگی خود خواهی شد، خود را نیز ببخش، همه ی خطا های خود را ببخش، اگر خود را ببخشی، آنگاه می توانی خود را بپذیری و خود را دوست بداری. بخشش خود، آغاز رویش عشق در دل است، بخشش خود، بزرگ ترین بخشش زندگی ست، بخشش خود موهبتی ست آسمانی که همچون بارانی شفا بخش می بارد و آلودگی ها را میشوید و زخمهای عاطفی تو را شفا می دهد. بخشش خود، تو را به هواهای پاک می کشاند.
غصه های دنیا را به کسی نگو
با بزرگان بنشین غصه ات از بین میرود
در مجلس عزای امام حسین (ع) بنشین غصه ات زایل میشود
قیمت انسان به سکوت اوست.
حاج اسماعیبل دولابی (ره)
فردی از کشاورزی پرسید: آیا گندم کاشته ای؟
کشاورز جواب داد نه، ترسیدم باران نبارد . مرد پرسید پس ذرت کاشته ای
کشاورز گفت نه: ترسیدم ذرت ها را آفت بزند.
مرد پرسید، پس چه چیزی کاشته ای؟
کشاورز گفت: هیچ چیز خیالم راحت است.
همیشه بازنده ترین افراد در زندگی، کسانی هستند که از ترس هر گز به هیج کاری دست نمی زنند.
به پای علف هرزه هر چقدر آب و کود بریزی…
برایت میوه نمی آورد…
مراقب باش…
برای چه کسی و چه چیزی وقت میذاری…
مطالب عالی است.
ل.م مطالب عالی است
خداوند گوش شنوا بدهد